W strachu zaglądaliśmy w siebie nawzajem tak głęboko, jak nie ...

 Serca znikną, a gwiazdy za nimi, jedno jest złamane, jedno świeci pustkami.

 Otchłań melancholii nie ma dna, a ja pogrążam się coraz bardziej, spadam w przepaść i lata świetlne dzielą mnie od starych, dobrych czasów.

 Oddycham, ale na tym wszystko się kończy. Istnieje ogromna różnica między oddychaniem a życiem.

 Lubie być zakochany. To jakby oddawać część samego siebie.

 To sentymentalne, ale chcę kogoś mieć. Niestety, nie jest mi to pisane. Jestem samotnikiem, który nie powinien być sam.

 Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

 Mur jest tylko tak silny, jak broniący go ludzie.

 To nie ból, lecz strach przed bólem zmusza człowieka do uległości.

 Była to miłość od pierwszego wejrzenia, od ostatniego wejrzenia, od każdego, wszelkiego wejrzenia.

 Jakże tu żyć z czułym sercem na takim świecie.