Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna ...

 Powiedz mi, jakie masz maski, a powiem ci, jaką masz twarz.

 Nie jestem niewolnikiem swojej reputacji.

 Im więcej poznaję świat, tym mniej mi się podoba, a każdy dzień utwierdza mnie w przekonaniu o ludzkiej niestałości i o tym, jak mało można ufać pozorom cnoty czy rozumu.

 Nie obchodzi mnie nikt z wyjątkiem mojej osoby.

 Czas to kula w próżni wieczności, strąca w nią bezpowrotnie wszystko, co porwie po drodze.

 Dzieci dorastają, lecz pozostają dziećmi.

 Samotność utkana jest ze wspomnień.

 Antylopa skacze, wyskakuje,
ale zawsze na ziemię opadnie.

 Miłość jest jedynym spośród pierwiastkowych elementów bytu wobec, którego komunizmu jest bezradny.

 A może świat nas dogania?