Czasami potrzeba odrobiny szaleństwa, by postawić kolejny krok.

 Ateista nie ma już złudzeń - oddał wszystkie w zamian za odwagę.

 A może prawdziwą
wolnością jest
święty spokój.

 ,,Dobre chwile dzisiejszego dnia są smutnymi wspomnieniami jutra"

 To, co czynimy za życia,
odbija się echem w wieczności.

 Mdłe światło płynące zza okna padało na łóżko, gdzie leżały ograbione, odarte z majestatu śmierci zwłoki człowieka, przy którym nikt nie czuwał, którego nikt nie opłakiwał.

 Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.

 Nie wolno niczego, co ważne, odkładać na później.

 Powiedz, mała, kogo ja się mogę bać, jak ja sam siebie się nie boję.

 Nie mogę zmienić przeszłości.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.