Czasami potrzeba odrobiny szaleństwa, by postawić kolejny krok.

 Przynajmniej Twój świat jest jasnożółty, ja przez wiele lat byłam uwięziona we własnej głowie, a jej wnętrze jest dużo mniej radosne niż ta żaróweczka.

 Kościoły mogą być piękne, ale zawsze są zimne i smutne.

 W kosmosie nikt nie usłyszy, że wrzeszczysz jak mała dziewczynka.

 Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.

 Człowiek potrafi znieść wszystko. Ból, którego nie możemy znieść, zabija nas od razu.

 Strach czyni z człowieka egoistę.

 Chciałbym, żeby przydarzyła mi się jakaś przygoda. W życiu dzieje się tyle rzeczy. Może się i dzieje, ale ja wciąż czekam. Wydaje mi się że rzeczy, na które czekam, dzieją się bardzo wolno, a gdy nastąpią nie są takie, jak sobie wyobrażałem.

 (...) książki przesuwają się po domu, milczące, niewinne. Nie potrafię ich powstrzymać.

 Kiedy nie wiedze ci się w życiu, pomyśl o ostatnim miejscu, w którym byłeś szczęśliwy, i wracaj tam jak najszybciej.

 Uderz w stół, a nożyce się odezwą.