Za rok też już mnie nie poznasz - wybacz.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Żyjemy w czasach gdzie wrażliwość to choroba psychiczna ...

 Hulaj, duszo, pókiś młoda.

 Nie przeciągaj pożegnania, bo to męczące. Zdecydowałeś się odejść, to idź.

 Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 Nie przyjmuję wsparcia od tych, którzy moją ojczyznę znieważają.

 Jeśli raz przekroczysz jakąś granicę, już zawsze będziesz ją przekraczać

 W oknach znajdują się witraże, kolorowe reklamy Boga (...).

 Mam tajemnicę.
I to nie jedną z tych przyjemnych.

 Jestem zajebisty Bo jestem