Ja nie jestem żaden Polak, ja jestem tutejszy.

 Zakochujemy się w projekcji własnych marzeń.

 Mówią, że strach jest chorobą.

 Zabijamy to, co
najbardziej kochamy.

 Z czasem samotność głęboko wnika
w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Okropna dola człowieka! Nie ma dla niego szczęścia, które by nie płynęło z jakiejś niewiedzy.

 Powiedział, że jestem jego sercem. Nie zostawia się serca. Nie można żyć bez serca.

 Każdy z nas jest światem, o którym tylko sam może opowiedzieć.

 Jakież to pospolite sprężyny wywołują ruch w świecie: trochę węgla ożywia okręt, trochę serca - człowieka.

 W większości przypadków, kiedy kobieta płacze, wcale nie chce, żeby ktoś rozwiązał jej problem. Chce tylko usłyszeć, że wszystko będzie w porządku.

 Trudne momenty w życiu są potrzebne po to, żeby później było łatwiej.