
Potępiamy to, czego nie rozumiemy.
Potępiamy to, czego nie rozumiemy.
Wyciszysz się do tego stopnia, że twojemu sercu przestanie zależeć na biciu, a płucom na oddychaniu.
Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?
Stworzymy dom gdzieś w sobie i będziemy go wszędzie ze sobą nosić.
Gdy pisze się o minionych przykrościach, humor przychodzi łatwo.
Kpina maskuje ból.
Ale miłość sprawia, że się otwierasz, wyciąga na wierzch całe twoje wnętrze.
Katarzyna mówi, że czas to guma do żucia. A z gumą do żucia można wyprawiać różne cuda.
To właśnie perspektywa ciemności sprawia, że dzień wydaje się taki jasny.
Nie musisz brać ślubu z drzewem, by zerwać jabłko.
To, co najcenniejsze, każdy ma w sobie. W sercu.
Szczypta Ciebie weszła we mnie i zatruła mnie na zawsze...