Miłość ma zawsze w sobie coś z cudu.
Ścisk zelżał dookoła, w miarę jak ludzie wracali do swojego życia. Tylko że życie Aryi skończyło się.
Los każdego człowieka przytłacza go swym ciężarem niczym kamień młyński.
Mam już taki charakter że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.
Nigdy nie mów „nigdy”.
Racz nie pamiętać grzechów mej młodości i mych buntów.
Słowa wypowiedziane głośno często są kłamliwe.
Dla umysłu ludzkiego nie ma nic bardziej bolesnego jak ten stan głuchego zastoju i bezsilnej pewności, który następuje po krytycznym momencie napięcia uczuć spowodowanego przez szereg szybko po sobie następujących wypadków i który odbiera duszy zarówno nadzieję, jak i obawę.
Każde spotkanie niesie w sobie początek straty.
Mówię panu, kochany przyjacielu, niemiło się przekonać, że człowiek nie może urzeczywistnić swego marzenia, bo ma za mało sił albo za mało zdolności.
