Cyrk pojawia się znikąd.
Nie poprzedzają go żadne zapowiedzi, na słupach i tablicach w mieście nie ma plakatów, w gazetach żadnej wzmianki ani reklamy. Cyrk po prostu jest, podczas gdy wczoraj go nie było.
Nie mów mi, że niebo jest granicą, skoro są ślady stóp na księżycu.
Całe morze sądów, z których każdy określa Cię w drugim człowieku i stwarza Cię w jego duszy.
Jak gdybyś rodził się w tysiącu przyciasnych dusz!
Nie mówcie mi o śmierci!
Śmierć to dar, brama i uwolnienie.
W liczbie jest moc.
Długi mają wdzięk w dwudziestu pięciu latach, później nikt ich już nie przebacza.
Przecież zawsze mi powtarzasz: książki muszą być ciężkie, bo jest w nich cały świat.
Ludzie tak bardzo lubią oszukiwać się wzajemnie, że wymyślili rząd, by robił to za nich.
Człowiek powinien zrobić dla ludzkości coś więcej, niż pisać wiersze.
Tak więc ciężarem jest dla mnie istnienie, życie ohydą, a śmierć wybawieniem!
Przecież sam nas pan uczył, że życie bez cierpienia jest jak jedzenie bez soli.
