Wszystko, co mówimy to bajka. Ale nigdy tylko bajka.

 (...) nadmiar myślenia (...) może przywieść męża do rozterki, a rozterka do ruiny.

 Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście.

 Każdy powinien umierać w czyiś ramionach.

 Miłość nie wymaga myślenia. Nie ma z nim nic wspólnego.

 Słowa. Jego życie zdawało się z nich utkane. I życie, i śmierć.

 Nie potrzebuję samotności, aby się modlić, ale potrzebuję ciszy wewnętrznej.

 Jeśli bardzo chcesz być sam, z pewnością ktoś ci w tym przeszkodzi.

 Dopiero gdy stracimy wszystko, stajemy się zdolni do wszystkiego.

 Piękno czyichś oczu nie zależy od ich koloru, lecz od tego, co potrafią wyrazić.

 Nadchodzą ciężkie czasy. Wszystko co dobre, stanie się złe, a co złe jeszcze gorsze. (...) Czasem myślę, że bogowie z nas kpią. Rzucają naraz wszystkie kości, żeby sprawdzić jak skończy się ta gra. (Nimue)