Od świętej Anki zimne wieczory, chłodne poranki.

 Sensem podróży nie jest dotarcie do celu, lecz odwaga, by w nią ruszyć.

 Dobre przypadki zdarzają się zwykle tym, którzy mają wiele optymizmu.

 Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?

 Istotne jest to, że złe sny są o wiele lepsze od złych przebudzeń.

 Fortuna to niestała dziwka zwariowana na punkcie ironii.

  Z czasem przestanę jeść duże ilości czekolady , przestanę płakać, mówić do ściany i krzyczeć na książki.

 Zarówno dobro, jak i zło na tym świecie było dziełem ludzi.

 Kiedy przestajemy wierzyć własnym myślom, życie nabiera lekkości.

 Właśnie tak musiał czuć się Kopciuszek.
Gdyby tylko, zamiast tańczyć z wdziękiem w balowej sali, był przyciśnięty do

ściany na imprezie w studenckim domu, otoczony ze wszystkich stron
przez pijanych ludzi. I, jeśli zamiast olśniewającej, szyfonowej sukni, miałby na sobie togę, którą ukradkiem naciągałby, pilnując, by istotne części ciała pozostawały zakryte. I, gdyby zamiast matki chrzestnej spełniającej każde jego życzenie, miałby nieznośną, starszą siostrę, która wmuszałaby w niego galaretkowe shoty, pakując mu je wprost do gardła. Jestem Kopciuszkiem.

 Zmęczony sobą i swym czasem.
Zmęczony ograniczeniem, niemocą, niepojmowaniem.