Czasem smutku nie da się opisać - powiedziała Jessica. - ...

 Nie wyobrażałam sobie świata bez nadziei.

 Czas to nie kaseta magnetofonowa, którą można przesuwać w przód i w tył.

 Ale pamiętaj, że to, co robisz i kim jesteś, będzie Ci ciążyło na sumieniu przez całe życie. Wszystko, czego jesteśmy teraz świadkami, to zaledwie początek. Pewnego dnia będziesz musiał spojrzeć sobie w twarz.

 Większość zwierząt wolałoby umrzeć, niż zostać człowiekiem - zbyt dobrze nas znają.

 To chyba w ludziach najsmutniejsze -
ich najważniejsze myśli i uczucia często umykają niewypowiedziane
i mało kto umie je właściwie odczytać.

 (...) bez bólu nie ma radości. To równowaga pozwala doceniać ekstrema.

 Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze nie wtedy.

 Pomóż wspomóż dopomóż wyjątku czuły
odeprzeć tłumne armie reguły.

 Po śmierci człowiek staje się zdecydowanie bardziej wrażliwy.

 Czytanie zawsze pomaga przeczekać