
Czasami to, co nas otacza, nie nadąża za naszym szczęściem.
Czasami to, co nas otacza, nie nadąża za naszym szczęściem.
Jej twarz miała urodę łopaty do odgarniania śniegu.
Prosiłeś mnie o słowo? Oto ono: NADZIEJA.
Kiedy się człowiek żegna, najprościej jest wyjść.
"Ludzie sypiają ze sobą, nic ekscytującego. Zdjąć przed kimś ubrania i położyć się na kimś, pod kimś lub obok kogoś to żaden wyczyn, żadna przygoda. Przygoda następuje później, jeśli zdejmiesz przed kimś skórę i mięśnie i ktoś zobaczy twój słaby punkt, żarzącą się w środku małą lampkę, latareczkę na wysokości splotu słonecznego, kryptonit, weźmie go w palce, ostrożnie, jak perłę, i zrobi z nim coś głupiego, włoży do ust, połknie, podrzuci do góry, zgubi. I potem, dużo później zostaniesz sam, z dziurą jak po kuli, i możesz wlać w tą dziurę dużo, bardzo dużo mnóstwo cudzych ciał, substancji i głosów, ale nie wypełnisz, nie zamkniesz, nie zabetonujesz, nie ma chuja."
Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.
Lepiej nigdy nikomu nic nie opowiadajcie. Bo jak opowiecie – zaczniecie tęsknić.
Większość dobrych rzeczy wiąże się z ryzykiem.
Nie rozmawiamy ze sobą wcale,
Każdy z nas kryje gdzieś w głębi smutki, smutki i żale.
Wdzięczność ma krótką pamięć.
Ci, którzy chcą myśleć niezależnie, zawsze będą w mniejszości.