Pośród wielu jej wad jedna okazała się nie do przeskoczenia: ona ciągle coś czuła, analizowała, co czuje, dlaczego tak czuje, co oznaczają jej uczucia, dlaczego analizuje, co zanalizowała, że czuje, i czy na pewno to czuła, co zanalizowała? Zygmunt Freud przy niej nie wymyśliłby psychoanalizy, tylko odleciałby w opium albo faszyzm, obydwa antydepresanty były chyba ówcześnie legalne.
Mówi, że miłość nie istnieje, że jest tylko pożądanie, które ma wiele odcieni.
(...) otoczka zwyczajnego życia może skrywać największy koszmar.
Istnieją cierpienia,
których kielich trzeba wypić do dna.
Nie masz numerka w systemie - nie ma cię na świecie...
Marino, zabrałaś ze sobą wszystkie odpowiedzi.
Nie możesz tak po prostu wymazać swojej przeszłości i zapomnieć o tym, co cię określało.
Uświadomić sobie życie, nie tylko je przejrzeć, lecz wyjaśniać codziennie do najwyższego stopnia, to jedyna możliwość uporania się z nim.
W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?
Błędy ortograficzne to takie literackie odciski palców człowieka.
Człowiek czasem ma już dość uciekania. Świat staje się bardzo mały, kiedy nie masz się gdzie podziać.
