
Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.
Kiedy człowiek jest przygnębiony, nie może się nawet zastanowić.
Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.
Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?
Nie należy próbować chwytać czegoś, co się upuści, zanim spadnie na ziemię.
Słowa. Jego życie zdawało się z nich utkane. I życie, i śmierć.
Wyglądasz jak wszystkie pragnienia mężczyzny i jedno więcej, o którym nie wiedział...
Tylko ludzie pozbawieni celu są nieszczęśliwi.
Być może dlatego tak cenimy ciszę i spokój: za ich przelotność. Bo są przelotne. Jak życie.
Chcę żyć tak jak nie żył nikt. Nie chcę, żeby mnie pamiętali inni ludzie.
Bo Cię Kocham
Kto się czyni barankiem, tego wilk zje.