Pytasz jakie blizny najdłużej się goją? Te po szczęściu.

 (...) niczego nie żałuję, nic nie straciłem, teraz właśnie czuję, jakbym zyskał normalne życie wypełnione drobiazgami, które miałem kiedyś za nic, a teraz wiem, że mogą być źródłem zadowolenia...

 Cokolwiek się zdarzy, wielkich czynów nic nie umniejszy.

 Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.

 [...] człowiek automatycznie się uczył, że wszystko, co wolno, jest potwornie nudne, a ciekawe tylko to, co zabronione.

 Najgorzej jest być samotnym.

 Przyjaciele przychodzą i odchodzą,
a rodzina zawsze zostaje.

 Jesteście wszyscy topielcami. Zrozpaczeni, że utraciliście grunt pod nogami, chcielibyście pociągnąć za sobą innych, aby oni także pogrążyli się w odmętach

 Najbardziej gorzkie łzy ronimy w żalu po słowach nigdy niewypowiedzianych i gestach nieuczynionych.

 Umierający starzec jest jak płonąca biblioteka.

 Nic na siłę, wszystko młotkiem.