Strach jest teraz jak koc: dusi mnie, nie pozwala oddychać.

 Nigdy nie wiesz, kto poszerzy Twoje źrenice i nasyci barwą tęczówki.

 Bawimy się w grę, która przypomina nieprzerwane zadeptywanie kretowisk.

 Żaden zwycięzca nie wierzy w przypadek.

 Mieć kogoś, kto by mnie rozumiał - oto moja jedyna potrzeba życiowa.

 Ludzie przychodzą, ludzie odchodzą. Wiemy o tym, ale za każdym razem, gdy się to zdarza, jesteśmy zaskoczeni. To jedyna rzecz w naszej egzystencji, której możemy być pewni, ale często łamie nam serce.

 Bliskość to nie skracanie dystansu, tylko jego pokonanie.

 Bóg daje szczęście, ale człowiek musi je złapać.

 Gromadzi wspomnienia. Na później.

 Czasem się nienawidzę. Ale niezbyt długo.

 Człowiek musi ranić innych,
by samemu nie zostać zranionym...