Ja cię kocham, a ty śpisz.

 Pośpiech skraca drogi, ale oddala cel.

 Kto czyta książki, żyje podwójnie.

 I to jest tylko we mnie, czego nie ma.

 Życie nie było po to, by rozpaczać nad tym, co się straciło. Było po to, by się cieszyć tym, co się miał,o niezależnie od tego, jak długo miało się to mieć. O ile zawsze straszne było stracić kogoś drogiego, daleko bardziej straszne, było nigdy go nie mieć.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Rozwijamy się tylko wtedy, kiedy stawiamy przed sobą nowe wyzwania.

 Życie nie jest pieśnią, kochanie. Może sama się kiedyś przekonasz ku własnemu smutkowi.

 Jak trudno przewidzieć konsekwencje własnych uczynków.

 Nie uciekniesz. Znajdziemy cię wszędzie. A kiedy cię znajdziemy, to koniec z tobą.
Koniec.
Z tobą.

 Lepiej zaliczać się do niektórych, niż do wszystkich.