
Z tęsknoty pisze się wiersze.
Z tęsknoty pisze się wiersze.
Niektóre drogi trzeba pokonywać samotnie.
Strach przed nieznanym to największy strach.
Byłam ambitna i bałam się, że ktoś odbierze mi to, czego pragnę. Jak na ironię, jedyną osobą, która kiedykolwiek mi coś odebrała, byłam ja sama.
Licho nie śpi.
Dla Boga nie jest ważne, kim byłaś, ale kim się stajesz.
Życie to pasmo bólu i najlepiej by było, gdybyś się zaczęła do tego już przyzwyczajać, Allie. Ból nigdy nie znika. Gromadzi się. Jak śnieg.
Gdy dzielisz się bólem, bracie mój nie podwajasz go, lecz zmniejszasz o połowę. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą
Gdzie się kończy normalne, a zaczyna nienormalne?
Ludzie widzą to, co chcą widzieć, albo to, za co im się płaci.
Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.