Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.
Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.
Objawem mojej choroby było zobojętnienie. Postępujący paraliż serca, duszy i mózgu, beznadziejny pogląd na świat.
Kocham go tak bardzo, że to aż boli.
Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?
Kiedy coś przestaje boleć, przestaje mieć znaczenie...
Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.
Lepiej urodzić się bez ręki niż iść przez życie, nie będąc odważnym.
Nasze zachowania rzadko idą w parze z uczuciami.
Człowiek, pomijając swoją brzydotę, to najbardziej fascynująca istota na ziemi.
W chwili stworzenia człowieka Bóg ograniczył swoją własną wolność
Jako ciało każdy człowiek jest
jednością, jako dusza nigdy.