Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 Objawem mojej choroby było zobojętnienie. Postępujący paraliż serca, duszy i mózgu, beznadziejny pogląd na świat.

 Kocham go tak bardzo, że to aż boli.

 Czy choćby najmniejsze osiągnięcie warte jest radości, jeżeli jego zdobyciu nie towarzyszyły ból i łzy?

 Kiedy coś przestaje boleć, przestaje mieć znaczenie...

 Zwyczajny człowiek. Okrutny, głupi, mściwy. Jak wszyscy.

 Lepiej urodzić się bez ręki niż iść przez życie, nie będąc odważnym.

 Nasze zachowania rzadko idą w parze z uczuciami.

 Człowiek, pomijając swoją brzydotę, to najbardziej fascynująca istota na ziemi.

 W chwili stworzenia człowieka Bóg ograniczył swoją własną wolność

 Jako ciało każdy człowiek jest
jednością, jako dusza nigdy.