Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.

 [...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.

 (...) życie składa się z wielu niezrealizowanych marzeń.

 Jego seksowny uśmiech zwiastował kłopoty, ale uznałam, że nie wszystkie kłopoty są złe.

 Nie jest Ci wszystko jedno. Po prostu nie wiesz, co Ci jest, a Twoja głowa staje rykoszetem, który odjebał Ci ręce, nogi, mózg i serce.

 Ludzie dzielą się na inteligentnych i takich, co słodzą kawę.

 Na pierwszą miłość powinny obowiązywać szczepienia ochronne.

 Trzeba być naprawdę przerażonym, żeby być odważnym.

 Chcę wiedzieć, jak cię przekonać, żebyś stworzyła uśmiech tylko dla mnie.

 Zabijam się, bo czuję, że jestem nieśmiertelny(...).