Uszom prędzej można dogodzić, niż oczom.

 Jesteś całym dobrem i niewinnością tego świata.

 Kto odchodzi jest winien. Zbrodnia i kara, wina i zadośćuczynienie. A zadośćuczynieniem ma być jego samotność. Albo karą. I odrzucenie.

 Nie mogę sobie zdać sprawy, co się ze mną stało, czy w istocie jestem nienormalny, czy po prostu zboczyłem z wytkniętej drogi i szaleję (...).

 Mozolnie sunę przez życie, z dnia na dzień akceptując to, co mnie spotyka po drodze.

 [...] ludzie, którzy studiują, dłużej są dziećmi i zachowują pogodę ducha.

 Okazywać swoją uczoność to okazywać nieumiejętność schlebiania cudzej próżności.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Czasami najlepszą obroną jest atak.

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.

 Nawet dobrzy ludzie czasami popełniają błędy i podejmują złe decyzje. Od czasu do czasu każdy potrzebuje pomocy.