Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.

 W korowodzie myśli zasypiając, broniąc się przed tym, do czego serce chciałoby wracać.

 Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy.

 Nie ma ludzi podobnych do mnie. Jestem jedyny w swoim rodzaju.

 W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.

 Zawsze bałem się ciemności, mroku, który nie ma końca, czasu,
który nie ma końca w ciemności, tego, co w niej jest, porusza się,
widzi mnie i obserwuje, mimo że ja nic nie widzę, nie wiem,
przed czym uciekać i dokąd.

 Czymże innym jest podróż, jeśli nie pogonią za utraconym czasem.

 Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.

 Płytki żal i płytka miłość żyją długo. Wielka miłość i wielki ból giną od własnego nadmiaru.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą żeby mnie obudzić.

 Teraz nie pora myśleć
o tym, czego Ci brak.
Lepiej pomyśl, co możesz zrobić z tym, co masz.