W głębi zimy zrozumiałem w końcu, że jest we mnie ...

 W grze o tron zwycięża się albo umiera. Nie ma ziemi niczyjej.

 Z władzą wiążą się przywileje.

 Czy to nie przyjemne mieć kogoś, kto tęskni i chodzi, i czeka, i czeka?

 Jestem stałym zwolennikiem miłości niestałej.

 Czułam go w sobie i czułam jego dłonie na piersiach, na pośladkach, dotykał mnie tak, jak potrafi jedynie kobieta. Zrozumiałam wtedy, że jesteśmy dla siebie stworzeni, bo on potrafił stać się kobietą, tak jak ja mogłam stać się mężczyzną [...].

 Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.

 Otworzysz książki, one otworzą Ciebie.

 Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?

 To niepojęte, jak można tęsknić za osobą, zapachem, gestami, przytulaniem, bliskością.

 Fortuna to niestała dziwka zwariowana na punkcie ironii.