Miłość, która niczego nie buduje, umiera w straszliwych cierpieniach.

 Szybka decyzja to połowa zwycięstwa.

 Bez ciebie moja dusza jest jak zbłąkana w tym świecie, moje ciało bez sił, moje życie niczym pustynia.

 Jak się człowiek długo nad czymś głowi, to się myli.

 Chcę ci po prosu podarować cały świat (...) i jeszcze chronić cię przed nim.

 Ludzie po to błądzą, żeby się odnaleźć.
Gorzej, jak myślą, że się odnaleźli, a to nie prawda.

 Czy można zostać normalnym człowiekiem, jeśli wzrasta się w takich warunkach?

 Człowiek niechętnie wierzy w
cudze cierpienie (jak gdyby ono
było jakimś zaszczytem)

 Ludzie
którzy mnie otaczają
są mi obcy
ludzie
którzy do mnie mówią
są niemi
ludzie
którzy mnie dotykają
nie są ludźmi
rozgrywa się dramat
mojej obecności
w tłumie

 Pieniądze. Czarna obsesja ludzkiej rasy.

 Jest pierwszy dzień listopada, więc ktoś dzisiaj umrze.