...śniła każdej nocy o czymś, co bezpowrotnie zostało utracone.

 Nie wiem czy u mnie bardziej złamane jest serce, czy umysł.

 Cała sztuka polega na tym,

żeby być kimś wyjątkowym, pozostając sobą.

 To naprawdę dziwne, czego miłość uczy człowieka o jego niedoskonałościach.

 Kiedy boisz się, przynajmniej wiesz, że żyjesz.

 Nauka jest moją magią.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.

 Pocałował mnie tak, jakby jego serce miało przestać bić, gdyby tego nie zrobił.

 Gdyby tak do mózgu czopki można było wpuszczać.

 Nie ma pokoju bez sprawiedliwości,
nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia.

 Wszyscy czasem błądzimy.