
Nadchodzi wiosna, wiosna znikomych nadziei.
Nadchodzi wiosna, wiosna znikomych nadziei.
Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.
Tego nie mogę, czego zrobić nie chcę.
Trzeba żyć, a nie tylko istnieć.
Każdy ma prawo do szczęścia, tylko nie potrafi tego szczęścia wokół siebie tworzyć.
Tajemnice zawsze wcześniej czy później ugryzą w dupę.
Im mniej człowiek wie, tym łatwiej mu żyć. Wiedza daje wolność, ale unieszczęśliwia.
Jedną z najstarszych ludzkich potrzeb jest mieć kogoś, kto zastanawia się, gdzie jesteśmy, kiedy nie wracamy wieczorem do domu.
A nieśmiertelność to potężna pokusa.
Ludzie zabijali i kradli dla o wiele mniejszych rzeczy.
Jesteś moją jasną stroną, moją drogą ku lepszemu (...)
Jeśli chodzi o twój dotyk, to jestem niczym umierający z głodu człowiek na bankiecie.