Myślę, że w ostatecznym rozrachunku należymy do tego, co kochamy.

 Gdy nie będziesz miała się
dokąd cofnąć i nie będziesz
widziała drogi przed sobą.
Wtedy — z rozpaczy — odnajdziesz
w sobie siłę i odwagę, by
sięgnąć po marzenia.

 Mało co w życiu jest równie przygnębiające jak długotrwałe znoszenie zimna... może nie aż takiego, żeby cię zabiło, ale nieustannego, powoli pozbawiającego sił, energii i zapasów tłuszczu.

 Wdzięczność ma krótką pamięć.

 Co to za dziwny dźwięk?
to tylko moje życie
Przemyka obok ze świstem[...]

 Idę do nieba! No, no, a to się niektórzy zdziwią...

 Ono, teraz wiem, że to my nadajemy znaczenie rzeczom, a nie one nam.

 Boję się, że twoja przyjaźń będzie moim końcem.

 Bunt nie jest dążeniem, nie zna nadziei. To pewność druzgocącego losu, ale bez rezygnacji.

 Spadając w drżącą pustkę wyciągam do ciebie dłoń zatracam się w zimnym żalu czy ta krucha miłość jest sposobem by powiedzieć żegnaj.

 Po raz kolejny udało nam się zniszczyć coś, czego nie potrafiliśmy stworzyć.