Ci, którzy umierają razem, na zawsze są razem.

 - Kocham cię - wymruczał w moje włosy - Jestem teraz szczęśliwszy niż kiedykolwiek wcześniej.

 Świat zagwizdał. Padał zardzewiały deszcz.

 Poczucie winy wskazuje na posiadanie sumienia.

 Przeszłość jest niby krajobraz –
zaciera się, w miarę jak się oddalamy.

 Wiesz, serce może pękać, ale i tak bije dalej.

 Największą stratą jest strata czasu.

 Kto mógłby znieść życie, gdyby nie miał nadziei na śmierć.

 - Nikt nie jest doskonały - szepczę. - To nie tak. Jedna wada mija, zastępuje ją inna.

 Istnieją tylko dwa dni w roku, w których nic nie może być zrobione. Jeden nazywamy wczoraj, a drugi jutro. Dzisiaj jest właściwy dzień, aby kochać, wierzyć i żyć w pełni.

 Ale co jeśli...jeśli narrator kłamie? Może opowiada własną, fałszywą wersję, żeby przeciągnąć cię na swoją stronę? Albo żeby cię przestraszyć? A może jest wariatem?