Ludzie mówią, ponieważ są rzeczy, których nie chcą słyszeć; słuchają, ...

 Trzeba żyć własnym życiem, a nie cudzym.

 Piekło jest w nas. W środku. Każdy nosi je ze sobą, dopóki go nie pokona.

 Kto gardzi chlebem, nie będzie miał i bułki.

 Kawałek chleba nie spadnie z nieba – pracą na niego zarobić trzeba.

 Z własnego piekła nie można nigdzie uciec.

 Płakać znaczyło tyle co
wysiać wszystko na ziemię.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Wszyscy szukamy w życiu ideału.

 Do cholery. Dlaczego uczuć nie można po prostu zgasić, jak ognia?

 Zamglony mgiełką smutku jej wzrok nie sięgnie daleko.