Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę ...
Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę wstydu; pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka; przynajmniej dla mnie.
Strach nie ma godności.
Za każdym razem, gdy wymawiasz słowo „przyjaźń”, ono godzi we mnie niczym nóż.
Jego słowa były jak jasne promyki nadziei, przebijające się przez mgłę
depresji i żalu, ogarniających jej duszę. Dzięki nim nagle
wszystko stało się jasne.
Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.
Wróg, którego się zna, jest zawsze lepszy od takiego, którego nie widzisz.
Każdy rozwiązany problem rodzi nowe problemy.
Daj rozmówcy jak najwięcej mówić o nim i jego sprawach.
Mówiłam ci już wcześniej, nad czasem nie umiem zapanować.
Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.
,,Pamiętajcie, nieważne, ile razy przyjdzie wam wykonywać daną rzecz – róbcie ją dotąd, dopóki nie zostanie dobrze zrobiona. Wierzcie w siebie, niezależnie od tego, ile negatywnej energii sprowadza was w dół. Odrzućcie ją i pamiętajcie – będziecie tylko tym, kim chcecie być. A najważniejsze, po stokroć najważniejsze, to skromność. Może swojemu talentowi zawdzięczać będziecie siłę czy władzę nad ludźmi, ale nigdy nie dajcie się ponieść pysze ani dumie. To zguba ludzkości..."