Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę ...

 Pamiętaj, dziecko, jak piękne by nie były wspomnienia, nie wolno żyć tylko nimi.

 - Twoje żebro... - szepnęłam zaniepokojona.
- Do diabła z nim. - Wsparł się na łokciu i po chwili znalazł się nade mną. Jego nagi, owinięty bandażem tors napierał na moją pierś. - Mam teraz problem z inną częścią ciała. - Uśmiechnął się uwodzicielsko i pocałował mnie namiętnie.

 Przepraszam, stary. Nie chciałem cię zabić.

 Staję się dorosła. [...] Tracę złudzenia, być może, by zyskać inne.

 Pragnę malować tak, jakbym fotografował sny.

 I świat pod skrzydłami białego szumu stał się zupełnie cichy.

 ...to od nastroju zależy czy pustka za oknem jest samotnością czy pięknem i spokojem...

 -W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.

 Prawda, stojąc przed swą ogromną garderobą, wybrała buty z czarnej skóry na wysokich szpilkach – najodpowiedniejsze dla prawdy tak bezczelnej.

 Przyjechałem tutaj,
żeby pamiętać; teraz ucieknę
z tobą, żeby zapomnieć...