Nie wolno mieszać uczuć z rozsądkiem.

 Smutno mi, że umieram nie w tej Polsce, o którą walczyłem.

 Strach czyni z człowieka egoistę.

 W miłości nigdy nie jest za późno na drugą szansę.

 Kiedy mowa jest o przeszłości, każdy pisze fikcje

 W rzeczywistości sztuka odzwierciedla widza, nie życie.

 Przeszłości nie da się zmienić, ale przyszłość wygląda całkiem nieźle. Jest pełna nieskończonych możliwości.

 Kiedy człowiek jest naprawdę zraniony, nie może znaleźć słów.

 To prawie samobójstwo, tyle że normalne samobójstwo jest szybsze.

 Jeśli kogoś kochamy, chcemy poznać nie tylko duszę, ale i ciało ukochanego. Czy to takie ważne? Nie wiem, pewnie przemawia przez
nas instynkt. W tej kwestii trudno przewidzieć własne reakcje albo wyznaczać sobie granice.
Najwspanialsze jest odkrywanie, kiedy onieśmielenie ustępuje miejsca śmiałości, a ciche jęki zmieniają się w krzyki i przekleństwa. Tak, przekleństwa. Kiedy kocham się z mężem, chciałabym słyszeć „niecenzuralne” słowa.
Zamiast tego padają pytania: „nie za mocno?”, „nie za szybko?”, „nie za wolno?”. To bardzo krępujące, chociaż może w pierwszej fazie związku niezbędne i świadczy o wzajemnym szacunku. Aby stworzyć idealną, intymną więź, trzeba ze sobą dużo rozmawiać, bo nie ma nic gorszego od frustrującego milczenia i pruderii.

 Cisza to spokój.