To nie wstyd płakać, mój mały. Łzy są tym, co ...
To nie wstyd płakać, mój mały. Łzy są tym, co w nas najszlachetniejsze.
Ja wolałabym mieć złamaną rękę niż złamane serce, bez względu na okoliczności.
(...) całkowita degeneracja, całkowity powszechny upadek wszystkiego.
Ten pocałunek był jak szept, jak najdalszy od krzyku.
Jak mocno trzeba tęsknić za kimś kogo sie nigdy nie znało?
Tęsknić tak mocno, ze tchu braknie w piersiach?
Nie wiedzieć, daremnie czekać na wieści, ukrywać ból,
zżerajacy od środka - oto największa gorycz, jakiej może doznać człowiek.
Życie jest jak nudna sztuka w teatrze, ale nie warto się spieszyć z wychodzeniem przed nieuniknionym końcem spektaklu.
Bycie miłym jest równie łatwe jak bycie wrednym. Ale znacznie fajniejsze.
Sama nie mając łatwego charakteru, ceniła tych,
którzy mogli się poszczycić jeszcze gorszym,
co prawda pod warunkiem, że do okropnego charakteru
dołączała siła.
Dobrze uciec do zmyślonych światów, kiedy przebywanie w prawdziwym boli.
Nie przynosimy niczego na ten świat, a już bankowo niczego nie zabieramy.
Cielęca miłość. Minie. Ale póki nie minie, to boli jak cholera.