Gdy chcesz zburzyć mur, nie zaczynasz od tego co jest ...

 Zobaczyłam, że nie mogę sprowadzić do domu kogoś, kto już tam jest.

 Dotyk jej dłoni nadal przypomina muśnięcie anioła.

 Serce miałem jakby wszędzie naraz.

 Gdy kobieta idzie (...)
cała ziemia kroczy wraz z nią.

 W sztuce rozwiązaniem pozostaje geniusz.

 [...] pisarze są jedynymi ludźmi, którzy mogą zrobić coś z tym światem.

 To prawie samobójstwo, tyle że normalne samobójstwo jest szybsze.

 Jeśli to ma się skończyć to lepiej niech się wcale nie zaczyna.

 Wiadomo, smutek uszlachetnia, sprawia, że nie oceniamy innych ludzi zbyt surowo.

 Nie bój się, nie lękaj! Wypłyń na głębię!