
Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.
Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.
Po raz pierwszy od wielu lat miałem niemądrą ochotę zapłakać, gdyż poczułem, jak bardzo byłem znienawidzony przez wszystkich zgromadzonych tu ludzi.
Bardzo wielu ludzi bogaci się tylko po to,aby pozwolić sobie na luksus samotności.
Ludzie odpoczywają także, kiedy nie są zmęczeni. Zmęczenie bywa kulturowe, nie fizyczne.
Życie przestaje być koszmarem, gdy człowiek powie sobie: "Mogę się zabić kiedy tylko zachcę".
Jeśli chcesz mieć motyla najpierw musisz umieć zaopiekować się gąsienicą.
Mury nie zawsze są namacalne.
Rozpaczać po rozłące z ukochaną jest rzeczą dopuszczalną, a nawet godną.
To straszne urodzić się bez wyobraźni. Ciekawe, czy to leczą?
Głowa rządzi ciałem.
,,Jestem taki sam jak inni – kiedy się skaleczę krwawię..."