Człowiek nigdy nie jest świadom wszystkich konsekwencji swych czynów.

 Czuję się jak ktoś pobity od środka na śmierć, nie jak ktoś żywy, ale jak nie-trup.

 Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.

 Nie ważne do której kieszeni schowam klucze i tak znajdę je w ostatniej.

 Albo masz władzę nad innymi, albo Cię stłamszą.

 Co to znaczy, że należymy do siebie?
To znaczy, że jesteśmy połączeni funkcją odwrotnych emocji. Ktoś dotyka ciebie... a to ja czują ból.

 Dopiero gdy stracimy wszystko, stajemy się zdolni do wszystkiego.

 Nie mogę zmienić przeszłości.

 Prawda to zjawisko lokalne. Jak mikroklimat.

 W tym momencie naprawdę zaliczyłam swój zdrowy rozsądek do rzeczy zaginionych.

 Śmiech jest dla życia, jak studnia na pustyni.