Życie to nie albo-albo. Życie się stopniuje.

 Na początku stworzono wszechświat. Zezłościło to mnóstwo ludzi i zostało powszechnie uznane za błąd.

 Jeszcze tego ranka był szczęśliwy.Niezadowolony,rozgoryczony i przytłoczony życiem,ale poza tym szczęśliwy.

 Jedyną rzeczą, która umożliwia życie, jest ciągła i nieznośna niepewność, niewiedza, co zdarzy się dalej.

 Łatwiej jest zburzyć niż zbudować.

 Była odważna, a on uwielbiał ją za to, nawet jeśli stawała w obronie miłości do kogoś innego.

 Łatwiej nie znaczy lepiej.

 Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.

 Nikt się nie wzbogaca dzięki dobroci.

 Człowiek z epoki katastrof nie ma własnego losu, nie ma charakteru, nie ma własnych myśli.

 Umrzeć za kogoś, kogo się kocha, wydaje się być dobrą śmiercią