Jeśli nie można sobie pozwolić na rzeczywistość, równie dobry jest ...

 Poranne światło wibrowało w pokoju jak kurz, jak nieznośne przypomnienie o dniu, który był przed nią. Cały długi dzień. Całe życie.

 Prawo zachowania przyjemności: im lepiej było wczoraj, tym gorzej dzisiaj.

 Smoka pokonać trudno, ale starać się trzeba.

 Nie sposób odwołać przykrych słów, choćby się ich potem żałowało.

 Cierpienie natęża się w ciszy.

 Przyszłość jest mglista, póki nie staje się teraźniejszością. Jedynie przeszłość jest pewna i znana.

 Przestań mnożyć możliwości, a skup się na obliczaniu prawdopodobieństwa.

 Kaleczą się i dręczą milczeniem i słowami, jakby mieli przed sobą jeszcze jedno życie.

 Póki go kochałam, to tak cudownie poprawiał włosy. Nagle patrzę: Jezu, jak on głupio poprawia te włosy.

 Śmieszne, jak mało czasami się widzi i rozumie, choć człowiek myśli, że wie już wszystko.