Ryba psuje się od głowy, a człowiek od serca.
Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.
Bo już taki się zwyczaj utarł, że każdy ma swoje dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, a niektórym tego nawet za mało i mają jeszcze nadzieję na wieczność.
Na ośle pytania – mądre usta milczą.
To jesteś ty. Należysz tylko do siebie i nosisz w sobie cały wszechświat. Możesz być, kim tylko zapragniesz.
Z doświadczenia wiem, że ci, którzy budzą lęk, z reguły wiedzą, co robią.
Zawsze musi być jakiś cel, żeby odczuwało się chęć.
Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.
W życiu trzeba stawiać sobie cele i ze wszystkich sił starać się je osiągnąć.
Nie kąsa się ręki, która karmi.
Służące wiedzą wszystko – znacząco wznosząc łapę, zauważył kot. – Jest błędem sądzić, że są ślepe.
Każdy z nas ma swoją własną rzeczywistość albo nawet kilka i czasem trudno orzec, której należy się trzymać.