Ryba psuje się od głowy, a człowiek od serca.
Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.
Śmierć jest straszna, ale nie dla tych, którzy odchodzą, tylko dla tych, którzy zostają.
„Brakuje mi miłości i tamtej dziewczyny, którą byłaś. Brakuje mi uczucia, jakie mi dawałaś, ale ja mam resztkę nadziei, że takie uczucie jeszcze mnie dopadnie, niech będzie wtedy jak wściekły pies rzucający się do gardła, niech mnie nawet zagryzie, ale jeszcze raz chciałbym je przeżyć, chciałbym czerwone ślepia tego psa znowu zobaczyć”.
I pomyślała, że wiara też wymaga zaufania i samozaparcia.
Jedna gra wewnątrz. Inna na zewnątrz.
"Nigdy nie odkładam na jutro tego, co mogę zrobić pojutrze"
Ile razy masz ochotę kogoś krytykować (...) przypomnij sobie, że nie wszyscy ludzie na tym świecie mieli takie możliwości jak ty.
Jesteśmy jak gwiazdozbiór, a zmiany w konstelacjach zawsze prowadzą do chaosu.
...wspomnienie jest również formą spotkania.
Lepiej osła poganiać,
niż z głupcem dyskutować.
Władza to nie środek do celu; władza to cel.