Ryba psuje się od głowy, a człowiek od serca.
Ryba psuje się od głowy,
a człowiek od serca.
Cóż, gdy niczego kobiecie nie brakuje,mąż może tylko zawadzać.
Uczyć się, nie myśląc, to strata czasu, myśleć, nie ucząc się, to szkodliwe.
Bo widzisz (...), każdy jest kimś więcej i kimś mniej, niżby się wydawało.
Nie ma powrotu, więc równie dobrze możemy żyć dalej.
Każdy z nas potrzebuje podtrzymującej psychoterapii, jaką jest przyjaźń.
Nie da się utrzymać fałszywej fasady w nieskończoność. Wcześniej czy później pęknie, a zza niej musi wychynąć prawdziwy człowiek.
Podziel się moja tajemnica z wiatrem, ale nie miej pretensji, ze on przekaże ja drzewom.
I nie pozwolę Ci później odejść.
Raz… raz mi nie wystarczy, rozumiesz?
Gdy wojna się zaczynała, żyliśmy w strachu, ale gdzieś w trakcie bombardowań coś się zmieniło, we mnie, w mojej rodzinie, w narodzie. Zdecydowaliśmy przestać się bać. Otoczeni śmiercią, destrukcją, zwyczajnie przestaliśmy się ukrywać.
...człowieka nie można złamać, jeśli jest w nim wola życia.