Wielka miłość i wielki ból potrafią dokonywać nie wiadomo jakich cudów.
Lubisz śmierć, ból i cierpienie, bo w twoim mózgu coś nie kontaktuje.
Gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.
Duszy nie da się rozdzielić na dwoje i dwóch dusz nie da się połączyć w jedną. Dusza jest jednostką niepodzielną czyli monadą.
Są takie dni, które zaczynają się całkiem dobrze, a potem z każdą minutą jest coraz gorzej...
Czemu nie dajesz o sobie znać? Przestałeś mnie kochać? Nie, jakoś nie mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś...
Wielokrotnie od myślenia robiłem się smutny, a od działania nigdy.
Bo wiem, że by złączyć dwoje ludzi, samo przeznaczenie nie wystarczy. Trzeba czegoś więcej niż przeznaczenie.
Trzeba sprostać własnym lękom, a one ulotnią się niczym mgła w promieniach słońca.
Jeżeli zabałaganione biurko jest oznaką zabałaganionego umysłu,
oznaką czego jest puste biurko?
