Nigdy się nie zabiję, bo Cię kocham.

 Nie ma takiego wielkiego czynu, który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 W każdej pogłosce jest ziarno prawdy, problem tylko, jak je znaleźć.

 Bo mamy tylko jedno życie i mamy tylko jeden wspólny pierwszy raz.

 Każdy jest samotny na swój sposób.

 Wszystko nosi w sobie zalążek własnego przeciwieństwa.(...)Trzeba wywrzeć nacisk niezbędny do poruszenia kamieni, a one reagują na przyłożoną siłę. To, co ludzie nazywają magią, działa w ten sam sposób. Nikt nie przyzywa gromu z jasnego nieba bez jednoczesnego wypalenia w czymś dziury.

 [...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Jeśli mnie opuścisz, moje serce zamieni się w wodę i odpłynie.

 Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

 Porzuć nadzieję, tęgogłowa pannico. Nie będzie dla ciebie ani litości, ani dyplomu.