Bij, póki cię nie pobiją.

 To nie ty kroczysz drogą. Ta droga wiedzie przez ciebie.

 Jeśli kochasz książki wystarczająco mocno, odwdzięczą ci się tym samym.

 Robisz coś i wiesz dlaczego, ale nie wiesz, czemu wiesz co robisz.

 - Czy to prawda, że podniosłeś głos na profesor Umbridge?
- Tak.
- I że zarzuciłeś jej kłamstwo?
- Tak.
- I powiedziałeś jej, że Ten, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać powrócił?
- Tak.
[...]
- Weź sobie ciasteczko, Potter.

 Szczęście jest jak ocean: przypływy i odpływy, wieczna zmienność losu.

 Niestety obietnice tak samo
łatwo się łamie, jak składa.

 Liczy się tylko miłość, którą otrzymujecie i którą obdarzacie. Szczęście podarowane lub wykradzione, każda dawka uczucia.

 Czasem żeby coś ukryć najlepiej to wyjawić.

 Biegnę, kiedy wstaje świt. Biegnę brzegiem morza, boso.
Biegnę w pulsie mojej krwi. Biegnę z wiatrem mego losu.
Biegnę lekko i bez planu. Biegnę długo, biegnę chciwie.
Biegnę w rytmie oceanu. Biegnę wdzięczny i szczęśliwy.
Szczęśliwy, bo słyszę głos. Głos wiatru, piasku i fal.
On uspokaja mnie, że właśnie tak miało być.
I mam nie pytać już. Bo tylko tak mogło być.
Tylko tak.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.