Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Małe zwycięstwa też się liczą.

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

 Zrezygnować ze szczytu - to czasem pozostać po stronie żywych.

 Chcę żebyś została moim postanowieniem noworocznym.

 Kiedy się jest bogiem, nie trzeba się tłumaczyć.

 Kelner odszedł, powłócząc nogami i duszą.

 Trochę chciałabym umrzeć.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Zrzucał przed nią kolejne maski i stawał się coraz bardziej odsłonięty, a przez to narażony na chłód i kanciastość świata. Trzeba go więc było bronić, ochraniać, ogrzewać słowami i własnym oddechem...

 Leżę na łóżku, przyjaźnię się z sufitem i męczy mnie świadomość, jak wiele rzeczy
w życiu potrafiłbym dobrze robić.