Życie nie ma przycisku drzemki.

 Nie możemy karmić swoich
serc nienawiścią.

 Nie, to nie grzech być szczęśliwym.

 Smuciła się, że będzie tęsknić za nim każdego dnia aż do śmierci. I płakała nad sobą i zmianami, które w niej zaszły, bo czasami nawet zmiana na lepsze jest jak mała śmierć.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 Mount Everest, pokonałeś nas. Ale ja wrócę. I ja pokonam ciebie. Ponieważ ty już nie możesz urosnąć, a ja mogę.

 Człowiek nie tęskni, jeśli zapomniał, jak się kocha.

 Życie w końcu i tak zawsze prowadzi nas tam, dokąd chce.

 Słuszna nadzieja wzlata na skrzydłach jaskółczych, czyniąc z królów – bogów, a z prostaczków – królów.

 Tym razem dam jej nie tylko klucz, dam jej całe serce, w nadziei, że będzie chciała odbudować.