Człowiek honoru mści się nawet po dziesięciu latach.

 Róż było w tym wszystkim niewiele, głównie kolce.

 Koniec końcem,
zawsze po burzy
wychodzi słońce.

 Jak się nie wie, czego się chce, to się ma, czego się nie chce.

 Ktoś tam u góry wyraźnie mnie lubi.

 Dobre czasy to nie te, w których

się żyło, ale które się wspomina.

 I powiedział książkom bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście uczyniły sobie dom poddanym.

 Ludzka odporność na stres przypomina łodygę bambusa: na pierwszy rzut oka nikt nie dałby wiary, jak bardzo jest elastyczna.

 Miłość wydawała mi się straszna, skoro osłabia tak, że bez niej nie można przetrwać.

 Sposób, w jaki spędzasz każdy kolejny dzień, kiedyś zsumuje się na sposób, w jaki spędziłaś życie.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...