Strategia jest sztuką paradoksu.
Strategia jest sztuką paradoksu.
Marzeń nie można zabić.
(...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.
Czasami musisz zniknąć. Odwrócić się na pięcie i zobaczyć świat bez niektórych osób. Jeśli ktoś Cię nie docenia, nie stój obok, nie uśmiechaj się jak w taniej produkcji i nie połykaj tłumionych łez, po prostu odejdź. Daj temu komuś szansę na zobaczenie życia bez Ciebie, bez Twojego śmiechu, humorków i ciągłych rozmów. Nabierz szacunku do samej siebie, nie pojaw się w tym samym miejscu co zawsze. Daj komuś szansę zatęsknić...
A mężczyźni to dranie. Każdy tylko patrzy, żeby uwieść i wykorzystać.
O miłości nie należy mówić ani pisać, trzeba ją przeżywać.
Czekałem cierpliwie. Po tylu latach człowiek uczy się czekania. Umie czekać. Czekałem.
Podróżuje po szynach własnego strachu. Czego się boję? Ciebie, to znaczy siebie bez Ciebie.
To właśnie bowiem poczucie zagrożenia, fakt, że je dostrzegasz, jest siłą, która Cię prowadzi.
Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.
Jeśli historia nauczyła nas czegokolwiek, to tego, że zawsze może być gorzej.