Władca, który nie króluje w sercu swych ludów, jest niczym.

 Metaforyczny ciężar spadł mu z alegorycznego serca.

 Człowiek mniej cierpi, kiedy w coś wierzy.

 Nie jestem ładna. Nie jestem piękna. Jestem promienna niczym słońce.

 …wszystko, co w życiu dobre, jest kruche i łatwo to stracić.

 Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.

 Nie ma sposobu wykazania, że lepiej jest być, niż nie być.

 Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.

 Wybucha człowiek w życiu innego człowieka jak pocisk.

 Życie to wieczne ryzyko. Śmierć jest dużo prostsza.

 Jeśli mamy być razem, to w pełni. (...) Nie znoszę, gdy zamykasz się w sobie i udajesz, że nic się nie dzieje, nawet kiedy pytam. To mnie doprowadza do szału! Chcę wiedzieć co myślisz i co czujesz. Jeżeli nie potrafisz, to nie wiem, co mamy robić. Może to nie ma sensu.