Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.

 
Jaka praca, taka płaca.

 Każdy wybór zmienia świat.

 Zwykli ludzie nie wiedzą, ile dla kogoś zamkniętego znaczą książki.

 Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz na ruinie serca dalej się zieleni.

 Diament. To zwykły kamień poddany wysokiej temperaturze i ciśnieniu.

 Nie możesz tak po prostu wymazać swojej przeszłości i zapomnieć o tym, co cię określało.

 W strachu zaglądaliśmy w siebie nawzajem tak głęboko, jak nie wolno było tego robić.

 Przeznaczenie przychodzi niczym huragan, który przynosi zarówno rzeczy dobre, jak i zły, a zadaniem człowieka jest poradzić sobie z tym, co przywiał mu w ręce.

 Cisza to najgroźniejszy krzyk kobiety.