
Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.
Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.
Lepiej zostać samemu niż w złej kompanii.
Wyobraźnia, nie iteligencja czyni nas ludźmi.
- Dobra, powonieniem wracać do siebie - oznajmiłem.
- Stary! Przecież ty ledwo na nogach stoisz.
- Przecież siedzę.
- To wstań.
Życie przestaje być koszmarem, gdy człowiek powie sobie: "Mogę się zabić kiedy tylko zachcę".
Zabity promień rozkłada się - w tęczę.
Mijają tygodnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, jakoś się plecie, nie najlepiej, ale jakoś. Tylko niczego się nie da zapomnieć. Po prostu nie da.
Przekora jest intelektualnym instynktem samozachowawczym.
...cierpienie jednak nie jest powodem do nienawiści, lecz okazją do tego, aby kochać.
Dawno, dawno temu anioł konał we mgle.
Diablica uklękła nad nim i się uśmiechnęła.
Człowiek, który ma w domu tyle książek, nie może skrzywdzić.