Sztuka życia: móc zaspokoić głód zachowując apetyt.

 Dziwne, miłość uspokaja wtedy, kiedy umiera.

 Mężczyzna w potrzebie nie ma czasu na zachowanie pozorów.

 Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.

 Tylko ktoś całkowicie pozbawiony zasad mógł znajdować upodobanie w bólu.

 Nie można przygotować się na pożegnanie.

 Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.

 Czyż mógłby zaistnieć większy cud aniżeli ten, co zdarza nam się w chwili, kiedy patrzymy sobie nawzajem w oczy?

 Ktoś tam u góry wyraźnie mnie lubi.

 Ale może powinniśmy kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Życzenia się spełniają, więc uważaj, czego sobie życzysz