Te podróże w mroku Już bez powrotu

 To co dobre każe na siebie czekać.

 Przyjdź i już więcej nie odchodź...

 Każdy temu rad wierzy, czego sobie życzy.

 Tam gdzie przemawia serce, nie wypada, aby rozum zgłaszał wątpliwości.

 Serce człowieka to nic więcej, jak zwyczajna półka, którą można obciążyć tylko do pewnego stopnia, bo w końcu coś musi z niej spaść i będzie trzeba pozbierać roztrzaskane szczątki.

 Pamiętaj, nie ma prawdziwej
wiary bez cierpienia.

 Kochał ją, co oznacza, że przyzwyczaił się do niej i potrzebował mieć ją w pobliżu.

 Powoli zbliżało się rozstanie, które przeczuwałam każdą komórką mojego ciała. I właściwie chciałam umrzeć, żeby o tym nie myśleć.

 Nikt nie kocha tak, jak my kochamy, nikt nie cierpi tak, jak my cierpimy.

 Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.