Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.

 Miłości nie wolno kalać przyjaźnią. Koniec to koniec.

 Nie mów nikomu, bo inaczej spłoniesz w piekle.

 Ludzie niczego nie boją się tak, jak własnej pamięci. A ze wszystkich ludzi na świecie ja się jej najbardziej boję.

 Aby żyć w zgodzie z innymi, człowiek musi najpierw pogodzić się z samym sobą.

 (...) ludzie mają wrodzony talent do wybierania właśnie tego, co dla nich najgorsze.

 Im większa przeszkoda, tym większa chwała z jej pokonania.

 Staram się, jak mogę, rozmyślam o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.

 Kto po wódce wylewny, u tego sekret niepewny.

 Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości.

 ...co nie do pomyślenia, jest do pomyślenia.