
Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości ...
Zbyt często ludzkie życie rozpoczyna się i kończy pozbawione radości i pozbawione nadziei.
Tylko ktoś całkowicie pozbawiony zasad mógł znajdować upodobanie w bólu.
Wielka kłótnia, godzenie się we łzach i decyzja, by już nigdy więcej się nie rozstawać.
Sadysta chce uciec od swojej samotności i uczucia uwięzienia, czyniąc z drugiego człowieka nieodłączną część samego siebie. Wchłonąwszy w siebie drugiego człowieka, który go uwielbia, wyolbrzymia sam siebie i podnosi własną wartość.
Prawo serii. Jak się wali, to wszystko naraz. Podobno tak właśnie działa.
Życiem rządzi pewna zabawna zasada: jeśli godzisz się tylko na najlepsze, bardzo często to dostajesz.
Chleb otrzymywany z łaski jest bardzo gorzki.
Świat stoi na oszustwie, a życie jest złudzeniem.
W ciemności człowiek zanika.
Kiedy zaczynamy grzebać w przeszłości, kłopoty pojawiają się same.
Wojna jest słodka dla tych, którzy nigdy nie wojowali.